Iedereen is tegenwoordig wel op zoek naar iets of iemand. In de wondere wereld van Facebookgroepen en andere online vind- en verkoophoeken zie ik het eigenlijk vaker voorkomen dan mij lief is: “Ik ben opzoek naar…”. Maar wat is nu juist?
Om maar direct het antwoord op de vraag te geven wat juist is: het is ik ben op zoek naar… Met spatie. Vergelijk het maar met ik ben op weg naar… dan schrijf je ook niet opweg.
Toch?
Maar hoe komt dan deze ontwikkeling de wereld in?
Toen ik voor het eerst een advertentie zag met ‘opzoek naar iemand die…’ verbaasde ik me over dit gekke voorkomen. En tot mijn schrik kwam ik het steeds vaker tegen. Eerst begreep ik niet hoe je hierop zou komen, maar algauw bleek het eigenlijk een heel logische vergissing. Het is namelijk een mengeling van op zoek zijn naar en opzoeken. In het laatste geval wordt er uiteraard geen spatie gebruikt en dit is langzaam maar zeker ook gebeurd in het geval van op zoek zijn.
Op zoek is an sich een zelfstandig naamwoord. Het gedraagt zich dus ook als zodanig. Door de combinatie met een verbuiging van ‘zijn’ wordt het gebruikt als werkwoord. Maar het enige onderdeel dat verbogen wordt, is de vorm van ‘zijn’.
Opzoeken is een werkwoord en wordt in zijn geheel verbogen. Dus alleen als het een werkwoordsvorm betreft, wordt opzoek aaneen geschreven. Zoals in de volgende gevallen:
Zoals je kunt zien wordt opzoeken hier gewoon volgens de gangbare regels verbogen.
Ik heb nog een handige graphic gemaakt met daarop de regel in het kort.
Ben jij stiekem ook wel eens opzoek naar iemand? Dan kan ik vast en zeker iets voor je betekenen! Laat mij jouw teksten schrijven of optimaliseren en je bent nooit meer opzoek, maar altijd op zoek. Want eerlijk is eerlijk, in een zakelijke tekst is correct taalgebruik toch wel een must.